Kastamonu’nun sosyoloji laboratuarı “hastane koridorları”, başka bir veriye yahut alana bakmaya hiç lüzum yok, gözün içine içine sokuyor olanı ve biteni başlı başına…
Memleket hayrına fikir peşinde koşanlar hastane koridorlarını turlasın.
İlk göze çarpan “yaşlı nüfus”…
Yanlarında “alt yaşlı nüfus” refakatçileri.
Hastalık elbette başlı başına bir keyifsizlik…
Mevcut hastalığın ötesinde bir “memnuniyetsizlik” genel haleti ruhiye, meraklısının yüzlerinde okuduğu bir “huzursuzluk” ve “tedirginlik”.
Hep “şikayet”…
Belki de yegane bizim buralara dair değildir bu hal, yaşlılığın getirdiği genel huydur, her coğrafyanın fotoğrafı aynıdır.
Yaşlı nüfusumuzun yüzü nasıl güldürülür, nasıl memnun kılınır, nasıl ayaklarının altındaki çakıl taşları alınır?…
“Bütüncül” bir şehir planlaması lazım elbette.
“Hastane” boyutu geldi aklıma koridorları turlarken…
“Yaşlı Dostu Hastane” diye bir kavram ortaya atılmış zamanında, az sayıda şehir üstüne atlamış, kimi hastaneler gereklerini yerine getirmiş…
“Yaşlı dostu” olup çıkmışlar.
Normalde olanın dışında ne yapmışlar?…
“Yaşlı hasta bekleme alanları, yaşlı hasta araç park alanı, acil ve normal alanda yaşlı hasta polikliniği (65 yaş üstü hastaların başvurabileceği), yaşlı hasta karşılama yönlendirme görevlisi, 65 yaş üstü hastalar için yardım çağırma butonları, yönlendirme işaretleri, engelli ve yaşlı WC bölümleri”.
Isparta ve Burdur’daki kamu hastaneleri misal…
Bu yıl içinde kriterlerini oluşturmuşlar.
Kastamonu’nun sağlık altyapısı “mevcut” durumda zaten “sıkışık” halde, ne mekan yetiyor ne personel yetişiyor, “fantezi” mi kaldı yaza yaza?…
Doğru vallahi.
Ceremesini en çok yaşlı nüfus çekiyor ama…
“Ahde vefa” diyelim en azından.
Not: 29 Kasım 2015 tarihli bu köşede yazmışım…
“Yaşlı Dostu Kent”.
İlimizin yaşlı nüfus oranına dikkat çektiğim yazıda “geleceğe ilişkin neler yapılabilir” minvalinde satırlar işte…
Yayınladığı günün akşamına solan kelime katarı.
“Vilayetimizin içten içe yaşadığı ‘65 yaş üstü’ sendromu ile ilgili rastlayabildiğim tek derli toplu çalışma Kuzey Anadolu Kalkınma Ajansı (KUZKA) tarafından yapılan ‘TR82 Bölgesi Kırsal Alanda Yaşlılık Analizi Raporu’” dedikten sonra birkaç satırın altını çizmişim…
“Yaşlı nüfusun yoğun olduğu TR82 Bölgesi’nin yapılacak faaliyet ve kurulacak yeni kurumlarla kaliteli yaşlanma merkezi haline getirilmesi… Yaşlılık oranı en yüksek olan bölge olarak TR82 Bölgesi’nin Geriatri ve Yaşlılık alanında çalışan araştırma hastanelerinin ve ilgili birimlerinin olduğu bir merkez haline getirilmesi… Ulusal alanda yaşlılıkla ilgili çalışmalar, faaliyetler ve projelerde TR82 Bölgesi’nin pilot bölge olması.”
Yetmeyeceğine kanaat getirmiş olacağım ki…
“Ayrıyeten, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’na bağlı Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü tarafından 2013 yılında yayımlanan ‘Türkiye’de Yaşlıların Durumu ve Yaşlanma Ulusal Eylem Planı Uygulama Programı’ da mevzu hakkında bilgi edinmek için başvurulabilecek ayrı bir kaynak durumunda… Bu raporda ise ‘Yaşlı Dostu Kent’ kavramı öne çıkıyor” ilavesinde bulunmuşum.
7 yıl geçmiş aradan…
Değişen ne?
MUSTAFA AFACAN
