Milli Eğitim Bakanlığı geçtiğimiz Mayıs ayında “devrim” niteliğinde tarihi bir karara imza atarak nüfusa bakılmaksızın köy okullarının yeniden açılmasına olanak vermişti, valilik oluru doğrultusunda, talep edilen yerleşimler yeniden okullarına kavuşabilecek…
Kastamonu’da ilk adım atıldı.
Ülkemizin en fazla “kırsal” yerleşim sahibi illerinden biri olan Kastamonu’da sivil kamuoyunun birinci gündemi bu mevzu olur sanmıştım…
Olmadı henüz.
(Siyasi partilerde de bu yönde bir gündem oluşmadı…
Oysa her siyasi parti ilk günden itibaren görüşlerini beyan etmelilerdi, eğitim alanındaki böylesi bir konuyu nasıl ıskaladılar akıl alacak gibi değil, eğitim faaliyetlerine bütüncül bakamıyorlar mı?
Vaktiyle köy enstitüsüne ev sahipliği yapmış olmanın damarı bile kurumuş anlaşılan…
Mirasçılarından bile ses çıkmadı.)
Sivil kamuoyu namına ilerleyen günler için umudu saklı tutalım…
İyimserlik fikrimizden eksik kalmasın.
Sivil toplum örgütlerinin, meslek odalarının, kanaat önderlerinin geçen sürede yerel basına yansıyan bir görüşlerinin olmamış olması konunun farkına varılmadığı yahut buzdolabına kaldırıldığı anlamına gelmez illa ki…
İlimizin en birincil eğitim sorununun kırsal eğitim olduğunun zamanla farkına varacaklardır elbette.
Öğrenci sayısına bakılmaksızın ilkokul, 5 öğrenci olması halinde anasınıfı açılabilecek köylerde…
Böylesi bir olanak varken elbette Kastamonu, köy okulu varlığında yerinde saymayacaktır.
Sadece okul mu?…
Pansiyon açılabilmesi kriteri bile 100 öğrenciden 50’ye indirildi.
Allah’vere kamu harekete geçti…
Kastamonu Milli Eğitim Müdürlüğü’nde geçtiğimiz günlerde düzenlenen toplantıda “nüfusu az ve dağınık olan köy yerleşim yerlerinde ilkokul açılıp açılmayacağı konusu hakkında görüşülerek değerlendirmeler yapıldı.”
Değerlendirmenin sonucu hakkında bir bilgilendirme yapılmadı kamuoyuna…
Olsun varsın “ilk adım” ilk adımdır.
Not: Kastamonu’nun “her şeyi devletten bekleyen sivil toplum alışkanlığı” köy okulları konusunda da devre dışı değil…
Oysa il genelinde sivil toplum örgütlerinden sendikalara, yerelde muhtarlardan velilere kadar valiliğe dilekçe üstüne dilekçe yağması lazımdı.
Yerel basında bu yönde çıkan bir habere rastlamadım…
Dikkatsizliğime vereyim.
Köylerimizin birincil derdi “asfalt” değil…
“İlkokul ve ana sınıfı”.
Köylerimizde evvela olması gereken kamu görevlisi “öğretmen”…
“Hayat boyu” eğitimin temel taşı çünkü.
Her ay düzenli olarak yapılan muhtarlar toplantısına kulak kabartmakta fayda var…
Bakalım köyüne ilkokul ve ana sınıfı isteyecek muhtar sayısı kaç olacak?
Vatandaştan talep olmazsa…
Kamu neyi arz etsin?
MUSTAFA AFACAN
