İyi bakın bu fotoğrafa… Birçok duyguyu içinde barındırıyor.
Maskenin altına gizlenmiş bir hüzün… Yanaklardan damlayan birkaç gözyaşı… Gururdan dik duran omuzlar…
Aslan gibi bir kadın var bu fotoğrafta. Çocuğuna anne olduğu gibi artık baba da olmak zorunda kalmış bir kadın var…
Kastamonulu Piyade Uzman Çavuş Furkan Erbil, Hakkari Şemdinli Aktütün’de bulunan üs bölgesindeki ikmal faaliyetlerinden dönüşünde, askeri aracın devrilmesi sonucu şehit düştü. Terörle mücadelede trafik terörüne kurban verdik Şehit Furkan’ı…
Henüz 29 yaşında, hayatının baharındaydı. Bu gördüğünüz aslan gibi kadınla, Kübra’yla evliydi. Bir çocuğu vardı…
Bir babanın, bir annenin oğluydu. Kimilerinin kuzeniydi, birilerinin yeğeni…
Şehit Furkan, Gümüşlüce’de toprağa yattı. Nasıl sığdırdı toprak onu içine? Nasıl sardı üzerini…
Önceki gün çekildi bu fotoğraf. Şehadet belgesi o ellerinde güçlükle tuttuğu çerçeve…
Gülerek uğurladığı, sonrasında tabutuna sarılarak “Ben sensiz ne yapacağım?” diye ağıt yaktığı eşinin şehadet belgesini tutuyor ellerinde Kübra.
Birkaç damla gözyaşı, çokça gururla…
Acını paylaşıyorum. Bu milletin evlatları her zaman seninle olacak. Sende bu yürek varken, sırtın yere gelmez Şehit eşi Kübra Erbil!
“Boğazda düğümlenen bir küçük hüzün,
duvarda asılı bir solgun resim,
ve giderek daha az konuşulacak isim olmaksa ölüm
sen hiç ölmedin dost,
sen hiç ölmeyeceksin…”
Gözde MINIK
